УТЗиСЗ

Новае ў пенсійным заканадаўстве

Пра змены ў пенсійным заканадаўстве

Законам Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2017 г.

№14-3 занесены змены ў артыкул 23-1 Закона Рэспублікі Беларусь «Пра пенсійнае забеспячэнне» (далей - Закон).

Артыкулам 23-1 «Павелічэнне памеру прызначанай пенсіі па веку пры працягу працы без атрымання дзяржаўнай пенсіі» пры працягу працы без атрымання дзяржаўнай пенсіі пасля прызначэння пенсіі па веку на агульных падставах (артыкул 11 Закона) памер пенсіі па веку павялічваецца на:

6, 8, 10 і 12 адсоткаў заробку, з якога ў адпаведнасці з артыкулам 56 Закона вылічаецца пенсія, -адпаведна за кожны поўны першы, другі, трэці і чацвёрты гады працы, на 14 адсоткаў такога заробку - за поўны пяты і кожны наступны год працы. Паказаныя памеры павелічэння пенсіі падсумоўваюцца паміж сабой;

1 адсотак заробку, з якога ў адпаведнасці з артыкулам 56 Закона вылічаецца пенсія, - за кожныя поўныя два месяцы няпоўнага года працы. Дадзены памер павелічэння пенсіі падсумоўваецца з памерамі павелічэння пенсіі, агаданымі папярэднім абзацам (з 6, 8 і г. д. адсоткамі).

Пад працай без атрымання дзяржаўнай пенсіі, што дае права на павелічэнне пенсіі ў адпаведнасці з часткай першага артыкула 23-1, разумеюцца перыяды працы, прадпрыемніцкай, творчай і іншай чыннасці, цягам якіх выраблялася выплата абавязковых страхавых унёскаў у бюджэт фонду паводле заканадаўства пра дзяржаўнае сацыяльнае страхаванне.

Павелічэнне памеру прызначанай пенсіі па веку ў адпаведнасці з часткай першага дадзенага артыкула вырабляецца без абмежаванняў.

Перыяды працы да 1 студзеня 2017 года без атрымання дзяржаўнай пенсіі пасля набыцця права на пенсію па веку на агульных падставах (апроч перыядаў працы да 1 верасня 1998 года, улічаных пры прызначэнні пенсій до паказанай даты) улічваюцца для павелічэння памеру пенсіі па веку ў адпаведнасці з сапраўдным артыкулам незалежна ад умовы прызначэння пенсіі.


Каментар да пастановы Рады Міністраў Рэспублікі Беларусь
ад 25 лютага 2015 г. № 134_«Пра цверджанне Становішча пра парадак
пацверджанні асобы грамадзянаў Рэспублікі Беларусь,
не мелых дакумента, што сведчыць асобу,
для мэт пенсійнага забеспячэння»

Радай Міністраў Рэспублікі Беларусь 25 лютага 2015 г. прынята пастанова № 134 «Пра цверджанне Становішчы пра парадак пацверджання асобы грамадзянаў Рэспублікі Беларусь, якія не маюць дакумента, што сведчыць асобу, для мэт пенсійнага забеспячэння» (далей – пастанова). Дадзеная пастанова скіравана на рэалізацыю выраку Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь ад 9 ліпеня 2014 г. № Р-944/2014 «Пра праўную нявызначанасць у праўным рэгуляванні пасведчання асобы пры прызначэнні пенсіі органамі па працы, занятасці і сацыяльнай абароне». Пастанова набыла моц з 1 сакавіка 2015 г.

Рэалізацыя права на дзяржаўнае пенсійнае забеспячэнне непарыўна злучана з асобай грамадзяніна. З мэтай пацверджання асобы грамадзяніна пры звароце за прызначэннем пенсіі грамадзянін павінен падаць дакумент, што сведчыць асобу. Дакументам, што сведчыць асобу грамадзяніна Рэспублікі Беларусь, з'яўляецца пашпарт грамадзяніна Рэспублікі Беларусь.

Разам з тым, некаторыя грамадзяне Рэспублікі Беларусь не маюць пашпарта ў звязку з адмовай ад яго атрымання па рэлігійных і іншых матывах. Гэта не дазваляе ім рэалізаваць права на пенсійнае забеспячэнне.

Пастановай агадана, што для мэт пенсійнага забеспячэння ў органах па працы, занятасці і сацыяльнай абароне асоба грамадзяніна Рэспублікі Беларусь, не мелага пашпарта, пацвярджаецца зняволеннем пра пацверджанне асобе грамадзяніна, выдаваным органам унутраных спраў па месцы апошняй рэгістрацыі па месцы жыхарства гэтага грамадзяніна.

Для гэтага грамадзянін уяўляе ў орган па працы, занятасці і сацыяльнай абароне па месцы рэгістрацыі па месцы жыхарства або па месцы фактычнага жыхарства заяву пра пацверджанне асобы па ўсталяванай форме, сведчанне пра народзіны, дзесяць аднолькавых каляровых фатаграфій, што адпавядаюць яго веку (памерам 40 x 50 мм, вырабленых у адпаведнасці з тэхнічнымі вымогамі да фатаграфій для пашпартоў грамадзянаў Рэспублікі Беларусь), іншыя наяўныя дакументы, якія на думку грамадзяніна могуць быць скарыстаны для пацверджання яго асобы.

На заснаванні пададзеных дакументаў органам па працы, занятасці і сацыяльнай абароне фармуецца запыт пра пацверджанне асобы ў орган унутраных спраў.

Пры разглядзе запыту орган унутраных спраў праводзіць працэдуру ідэнтыфікацыі грамадзяніна з вывучэннем сукупнасці пададзеных ім дакументаў. Запыт разглядаецца цягам месяца з дня яго атрымання з вынясеннем зняволення пра пацверджанне (не пацверджанні) асобы грамадзяніна.

Заява пра прызначэнне пенсіі і патрэбныя для яе прызначэння дакументы прымаюцца органам па працы, занятасці і сацыяльнай абароне не раней даты паступлення зняволення пра пацверджанне асобы.

Выплата пенсіі, прызначанай грамадзяніну, асоба якога пацверджана адпаведным зняволеннем, будзе ўжыццяўляцца аб'ектам паштовай сувязі па месцы фактычнага жыхарства грамадзяніна на падставе даручэння на выплату пенсіі, адзін асобнік якога будзе скіроўвацца органам па працы, занятасці і сацыяльнай абароне аб'екту паштовай сувязі. Пры атрыманні пенсіі ў аб'екце паштовай сувязі грамадзянінам павінен падавацца другі асобнік дадзенага даручэння. У выпадку страты (крадзяжы) такога даручэння, зачынення (пераназванні) аб'екта паштовай сувязі, змены месца жыхарства грамадзяніну па яго навярненню органам па працы, занятасці і сацыяльнай абароне будзе выдавацца новае даручэнне.